Τα φωτιστικά δρόμων χρησιμοποιούν φωτοηλεκτρικά κύβαλα για να μετρούν την ένταση του φωτός με χρήση καδμιού σελενίου (CdS) ή φωτοδιόδων βασισμένων στον κρυστάλλινο. Αυτά τα συστήματα ελέγχου χρησιμοποιούνται ευρέως σε αυτοματικά συστήματα φωτισμού, όπως στα ασφαλιστικά λαμπτήρες που ενεργοποιούνται κατά την δύση και απενεργοποιούνται κατά την ηλιανθιση. Επιπλέον, σε επιστημονικά όργανα, η διάβρωση του φωτός μετρείται σε φασματοφωτομέτρα ή χρωματομέτρα, όπου παρέχεται ένα ανάλογο ξεχωριστό σήμα ανάλογα με το εισερχόμενο φως. Η απλότητά της και η χαμηλή τιμή της την καθιστούν ideal για βασικές εφαρμογές που απαιτούν ανίχνευση φωτός.